Badania dynamiki dawnych lądolodów plejstoceńskich oraz genezy współczesnej rzeźby glacjalnej z zastosowaniem nowoczesnych narzędzi badawczych, takich jak m.in. techniki GIS, są w coraz większym stopniu istotą dociekań współczesnej geomorfologii glacjalnej (m.in. Clark i in. 2010). Unikalny charakter rzeźby polodowcowej Garbu Lubawskiego, czyni ten obszar świetnym poligonem dla tego typu badań. Szczegółowe analizy geomorfologiczne cyfrowych modeli wysokościowych (DEM), jak również badania sedmentologiczne w stanowiskach terenowych pozwolą na rekonstrukcję dynamiki ostatniego lądolodu skandynawskiego oraz rozpoznanie procesów formowania rzeźby na obszarze Garbu Lubawskiego.
Dotychczasowe badania (m.in. Marks 1979, 1980; Gałązka 2006) ujawniły złożoną naturę procesów glacjalnych, które miały wpływ na formowanie tego obszaru podczas wielu zlodowaceń plejstoceńskich. Jednakże wpływ ostatniego lądolodu skandynawskiego na formowanie rzeźby tego regionu jest wciąż mało rozpoznany. Dlatego też, realizacja projektu przyniesie wiele nowych i interesujacych informacji dotyczących tego tematu. Badania Garbu Lubawskiego są również istotne ze wzgledu na dynamike ostatniego lądolodu skandynawskiego w obszarach tzw. izolowanych wyniesień plejstoceńskich (Mojski 1998). Zastosowanie nowoczesnyc metod geomorfologicznych i sedymentologicznych może okazać się kluczowe dla poszerzenia wiedzy na temat genezy i ewolucji rzeźby glacjalnej tych charakterystycznych obszarów.
Dotychczasowe badania (m.in. Marks 1979, 1980; Gałązka 2006) ujawniły złożoną naturę procesów glacjalnych, które miały wpływ na formowanie tego obszaru podczas wielu zlodowaceń plejstoceńskich. Jednakże wpływ ostatniego lądolodu skandynawskiego na formowanie rzeźby tego regionu jest wciąż mało rozpoznany. Dlatego też, realizacja projektu przyniesie wiele nowych i interesujacych informacji dotyczących tego tematu. Badania Garbu Lubawskiego są również istotne ze wzgledu na dynamike ostatniego lądolodu skandynawskiego w obszarach tzw. izolowanych wyniesień plejstoceńskich (Mojski 1998). Zastosowanie nowoczesnyc metod geomorfologicznych i sedymentologicznych może okazać się kluczowe dla poszerzenia wiedzy na temat genezy i ewolucji rzeźby glacjalnej tych charakterystycznych obszarów.
Projekt "Preludium I" realizowany w latach 2012-2104:
Projekt "Preludium I" realizowany w latach 2012-2014:
Narodowe Centrum Nauki
Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Wydział Nauk o Ziemi
Ostatnia aktualizacja: październik 2014