Narodowe Centrum Nauki
Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Wydział Nauk o Ziemi
Wykonane badania i analizy pozwoliły na kompleksową rekonstrukcję dynamiki ostatniego lądolodu skandynawskiego na obszarze Garbu Lubawskiego. Dostarczyły one nowych danych odnośnie przebiegu procesów glacjalnych w obszarach elewowanych i paleogeografii Garbu Lubawskiego podczas ostatniego zlodowacenia.
Poniżej przedstawiono najistotniejsze rezultaty projektu:
1. Dostarczenie dowodów świadczących o tym, że Garb Lubawski jest formą złożoną, na której kształtowanie miało wpływ szereg procesów związanych z ostatnim lądolodem skandynawskim, tj.: akumulacja i deformacja osadów przed czołem lądolodu, konserwowanie form morenowych pod lodem, czy erozja spowodowana odpływem wód roztopowych podczas zaniku ostatniego lądolodu.
2. Poddanie w wątpliwość położenia Garbu Lubawskiego pomiędzy dwoma lobami ostatniego lądolodu skandynawskiego oraz wpływu rzeźby przedpola ostatniego lądolodu na kierunki jego nasuwania.
3. Udokumentowanie w północno-zachodniej części Garbu Lubawskiego warstw gliny bazalnej zwiazanych z nasunięciami lądolodu skandynawskiego w fazie leszczyńskiej, poznańskiej i pomorskiej ostatniego zlodowacenia.
4. Wykazanie znaczenia wieloletniej zmarzliny (permafrostu) w podłożu ostatniego lądolodu dla przebiegu drenażu subglacjalnego, formowania stref organiczonej przestrzennie deformacji subglacjalnej (deforming spots) oraz konserwacji form rzeźby pod lodem.
Wszelkie dane związane z opublikokwanymi wynikami projektu są dostępne w zakładce "Materiały".
Ostatnia aktualizacja: październik 2014
Model rozwoju jednego ze wzgórz morenowych Garbu Lubawskiego na podstawie badań w stanowisku Glaznoty